Czym charakteryzuje się biegunka poantybiotykowa?
Podawanie antybiotyków dzieciom, w celach leczniczych, może prowadzić do pojawienia się szeregu działań niepożądanych takich jak: biegunka, wzdęcia, bóle brzucha, wymioty, nudności czy brak apetytu. Tego typu objawy częściej występują u małych dzieci. Warto podkreślić, że niekorzystne następstwa antybiotykoterapii u dzieci mogą powstać w wyniku podania każdego rodzaju antybiotyku, niezależnie od jego spektrum działania, dawki i czasu leczenia.
Antybiotykoterapia prowadzi do zmniejszenia ilości korzystnych bakterii jelitowych z rodzaju Lactobacillus i Bifidobacterium, co powoduje, że przewagę ilościową w przewodzie pokarmowym uzyskują „bakterie gnilne”. Klinicznie objawia się to występowaniem m.in. wzdęć brzucha, bólów brzucha i biegunki.
Biegunka poantybiotykowa wywołana jest przez bakterie oporne na antybiotyki np. Clostridium sp., Klebsiella sp., itd. Biegunka może pojawić się podczas antybiotykoterapii lub w ciągu dwóch miesięcy po jej zakończeniu. W wyniku antybiotykoterapii może również dojść do nadkażenia jelit patogenną bakterią Clostridium difficile. Bakteria ta wytwarza toksyny A i B uszkadzające nabłonek jelit. W konsekwencji prowadzi to do rozwoju groźnego powikłania antybiotykoterapii – rzekomobłoniastego zapalenia jelit. Częstość występowania biegunki poantybiotykowej u dzieci wynosi 10 – 40 %. Zmiana składu flory bakteryjnej jelit spowodowana zastosowaniem antybiotyku może również prowadzić do nosicielstwa określonego rodzaju patogennej bakterii.
dr n. med. Beata Romanowska - Pietrasiak